- zadławić
- zadławić {{/stl_13}}{{stl_17}}ZOB. {{/stl_17}}{{stl_7}}dławić I {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
zadławić
Look at other dictionaries:
zadławić się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zadławić sięwię się, zadławić sięwi się {{/stl 8}}{{stl 7}} połknąć coś, co wpadając do tchawicy, powoduje zatamowanie oddechu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zadławić się jedzeniem. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zadławić się — dk VIa, zadławić sięwię się, zadławić sięwisz się, zadławić siędław się, zadławić sięwił się «połknąwszy coś stracić oddech; udławić się» Zadławić się ością … Słownik języka polskiego
zdławić — dk VIa, zdławićwię, zdławićwisz, zdław, zdławićwił, zdławićwiony książk. «zadławić, zadusić» Pies zdławił królika. przen. a) «stłumić, zlikwidować» Zdławić rebelię, bunt. b) «opanować, powstrzymać» Zdławić szloch, płacz … Słownik języka polskiego
dławić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, dławićwię, dławićwi, dławićwiony {{/stl 8}}– zadławić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb {{/stl 8}}{{stl 7}} pozbawiać kogoś oddechu (co może być przyczyną śmierci); dusić : {{/stl 7}}{{stl 10}}Dławić kogoś, ściskając … Langenscheidt Polski wyjaśnień
